De eenvoudigste manier om vanuit Nederland naar Spanje te komen is via Parijs – Barcelona, maar wij wilden eens iets anders zien en kozen voor de route via Baskenland. Dat was een verrassend leuke ervaring.
Eerste traject: Amsterdam – Hendaye
Niets heerlijker dan een dag in de trein zonder al te veel overstappen. We waren dan ook blij verrast dat we met slechts één overstap al de Frans-Spaanse grens konden bereiken. Die overstap was dan wel in Parijs, waar we aankwamen in Paris Nord en verder moesten vanaf Paris Montparnasse. De afstand tussen de twee stations kun je natuurlijk overbruggen met de metro, maar de zon scheen, de overstaptijd was ruim en we hadden slechts twee niet al te zware rugzakken bij ons, dus besloten we te gaan lopen. Een aanrader! Met een route dwars door Jourdin du Luxembourg, langs de Seine en met uitzicht op de Eiffeltoren hadden we echt het gevoel dat we eventjes in Parijs geweest waren – en dat heb je toch niet als je alleen maar in de ondergrondse zit. Tijd om even te lunchen met lekkere Franse baguettes en croissants hadden we ook, waarna we op Montparnasse de trein namen naar Hendaye. Daar kwamen we om half negen ’s avonds aan, een schattig hotel op loopafstand van het treinstation hadden we al geboekt (er zijn er genoeg).
Tweede traject: Hendaye – Hondarribia
Het vriendelijke Hendaye zit bijna vast aan het Spaanse Irún. Als je je hotel slim kiest, kun je de afstand makkelijk belopen. Ook is er een lokaal treintje dat je in enkele minuten van de ene naar de andere plek brengt. Minder efficiënt, maar wat ons betreft toch echt de allerleukste manier om de grens over te steken, is om het schattige veerbootje te nemen naar het tegenovergelegen Hondarribia. Die gaat elke dag van het jaar en vertrekt heel regelmatig, dus je hoeft niet op de tijd te letten. Het tochtje duurt nog geen 10 minuten, waarin je kunt genieten van het uitzicht op de beide grensstadjes. Hondarribia is bovendien een bijzonder pittoreske bestemming waar je struikelt over de tapastentjes. Wij verbleven er twee nachten voor we verder trokken naar de volgende bestemming.
Derde traject: Hondarribia – Zaragoza
Vanuit Hondarribia liepen we alsnog naar Irún, van waaruit je verder Spanje in kunt trekken. Het treinstation – met een verbinding naar Madrid – en het busstation liggen naast elkaar. Waar welke bus vertrekt is enigszins onduidelijk, maar het station is niet zo groot, dus met wat rondvragen kom je er altijd wel uit. Wij kiezen altijd het liefst voor de trein, maar deze bus was verrassend comfortabel en het uitzicht op de bergen langs de route was spectaculair. Het busstation is in het hart van Zaragoza, dus je bent direct waar je wilt zijn. Hoogtepunt van Zaragoza is het prachtige Moorse Palacio de la Aljafería. Dat is één dag per jaar gesloten voor een parlementsvergadering. En dat was toen wij er waren. Dus we gaan deze route nog een keer doen!
Vierde traject: Zaragoza – Spaanse kust
Vanaf station Zaragoza Delicias gaat een rechtstreekse trein naar Valencia. Zo kun je dus binnen enkele aangename uurtjes aan de oostkust van Spanje zijn, en kom je in het hart van een van de leukste kuststeden aan. Maar in een bergdorpje in de buurt van Alicante wonen goede vrienden, dus dat is voor ons altijd de laatste stop van elke Spanjereis. Wij stapten daarom eerst op de rechtstreekse trein naar Madrid Puerta de Atocha, om daar over te stappen op de trein naar Alicante. Vanaf Puerta de Atocha kun je elke hoek van Spanje bereiken, dus een goede optie als je verder wilt rondreizen. Wij zien veel mogelijkheden om te variëren op deze reis, dus deze route gaan we zeker vaker nemen.
Een andere fijne route om door Frankrijk naar Spanje te treinen, is via de Pyreneeën.
[supsystic-tables id=2]